در این مقاله، سیستم‌های دانش مربوط به پایداری صنایع آبزی پروری میگو در تایلند و مکزیک، هر دو کشور عمده صادرکننده میگو را بررسی می‌کنیم. ما تصمیم گرفتیم مکزیک و تایلند را برای تاریخچه متضاد توسعه صنعت آبزی پروری میگو مطالعه کنیم.
صنعت تایلند خیلی زودتر از مکزیک گسترش یافت . تایلند بزرگترین صادرکننده میگو خشک شور در سال های اخیر بوده است .
صنعت آن از ترکیبی از ابتکارات دولت و بخش خصوصی که توسط بسیاری از مزارع کوچک ارائه می شود رشد کرد. صنعت میگوی مکزیک از تلاش های اولیه برای ترویج پرورش میگو با حمایت دولت محور از گروه های دهقانی موسوم به اجیدوس آغاز شد.
با این حال، گسترش سریع مکزیک تا اواسط دهه 1990 آغاز نشد، زمانی که یک سری اصلاحات خصوصی سازی و آزادسازی سیاست های ملی فرصت هایی را برای انتقال زمین های اجیدو به بخش خصوصی باز کرد.
ما تجزیه و تحلیل خود را بر روی پرورش دهندگان میگو پفکی خانگی متمرکز می کنیم: دیدگاه های آنها در مورد مشکلات دانش و عمل و آنچه افراد دیگر، مانند دانشمندان و سیاست گذاران، فکر می کنند باید بدانند و انجام دهند.
ما تجزیه و تحلیل خود را از ابتکارات تحقیق و سیاست در 4 بخش ارائه می کنیم. در بخش اول نشان می‌دهیم که بیماری یک محرک کلیدی برای نوآوری‌ها، از جمله استفاده نامناسب از مواد شیمیایی بوده است، همانطور که برنامه‌های اصلاحی و تغییر در گونه‌های کشت‌شده نیز وجود دارد.
در بخش دوم، ما اهمیت مشاوره تخصصی، هنجارهای عملی و سیاست را برای بهبود موقعیت مزارع پرورش میگو، مدیریت آب و حفظ رقابت‌پذیری برجسته می‌کنیم.
در بخش‌های سوم و چهارم، ما استدلال می‌کنیم که تعامل و یادگیری موفقیت‌آمیز در روابط افقی با دیگر پرورش دهندگان میگو ببری بوشهر و روابط عمودی با شرکت‌کنندگان در زنجیره کالا، عوامل کلیدی برای موفقیت تجاری و انتقال پایداری کشاورزان در صنعت است.
این مقاله با بحث در مورد نحوه سازماندهی سیستم های دانش برای پرورش میگو سنگی در مکزیک و تایلند و پیامدهای پیگیری این موضوع به پایان می رسد.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.